Przyznam się, że miałam ogromny problem z napisaniem tego tekstu. Wiedziałam tylko, co chcę przekazać (na pewno coś o planowaniu kariery!) i z jakimi rozmyślaniami Cię zostawić. Ale od czego zacząć? Jak podzielić tekst? Co jeśli zacznę pisać w jednym stylu, ale jednak w połowie będę chciała go zmienić? Co jeśli zacznę jakiś wątek, ale jednak nie będzie mi on pasował do całości?
Cóż, wtedy po prostu przepiszę go inaczej albo najzwyczajniej w świecie wykasuję cały akapit i zacznę od nowa.
Tak samo gdy jedziesz samochodem w nowe miejsce, nie znasz dobrze trasy i skręcasz w nieodpowiednim momencie. Czy na siłę kontynuujesz jazdę w złym kierunku, lądując ostatecznie nie wiadomo gdzie, i plujesz sobie w brodę do końca życia, że trzeba było jechać prosto? Czy raczej zawracasz, gdy tylko to możliwe?
Dokładnie tak samo jest z planowaniem kariery zawodowej.
O proszę, i już wiem, jak napisać artykuł.
Obawy przed planowaniem kariery
Jedną z najczęstszych obaw, na jakie natrafiam w temacie planowania kariery zawodowej, jest:
A co, jeśli okaże się, że to jednak nie to?
Co jeśli wyznaczę sobie cel, zaangażuję się i jednak okaże się, że nie chcę na dłuższą metę się tym zajmować?
No właśnie. Co? Co wtedy?
Czy skończy się świat? Wybuchnie superwulkan pod Yellowstone? Niebo spadnie nam na głowę?
Stanie się to, że nauczysz się kolejnej ważnej rzeczy o sobie, a po drodze zbierzesz cenne doświadczenia.
Mało tego! To, że po jakimś czasie nie będzie Ci się podobać dana ścieżka kariery… jest całkowicie naturalne!
Świat jest zmienny. Natura jest zmienna. I Ty też jesteś zmienny. Coś, co jest dla Ciebie doskonałe dzisiaj, nie musi być dla Ciebie dobre jutro czy za 5 lat.
Ten strach przed popełnieniem błędu pojawia się bardzo często – u niektórych wręcz za każdym razem, gdy mają podjąć jakąś decyzję. Dlatego tak długo to odwlekają. Jakby brak decyzji wcale nie był decyzją…
Wiesz, co jest najlepszego w planowaniu kariery? Że nigdy w 100% nie wiesz, czy wybierasz dobrze. Dowiesz się dopiero wtedy, gdy wybierzesz jakąś drogę i przekonasz się na własnej skórze, czy to było to.
Planowanie kariery tylko raz w życiu?
Weź kartkę. Narysuj oś czasu od 0 do 80 lat. Z całego serca życzę Ci, byś żył dłużej, skorzystamy jednak z zaokrąglonej średniej długości życia w Polsce za 2016 rok.
Następnie zaznacz okres od 20 do 65 lat. Jeśli pierwsze doświadczenia zawodowe zdobyłeś przed 20-tką, możesz początek umieścić wcześniej.
Zaznacz teraz swój wiek.
Diagram może wyglądać mniej więcej w ten sposób:
Chciałabym, żebyś zauważył dwie rzeczy.
Po pierwsze, że zaznaczony obszar zajmuje większość osi czasu. Skoro przez większość życia jesteś aktywny zawodowo, warto podejść świadomie do planowania swojej kariery, by robić to, co się lubi. Po co się przez większość życia męczyć?
Po drugie, że prawdopodobnie masz przed sobą więcej lat pracy, niż za sobą. (Prawdopodobnie – bo do takiej grupy wiekowej najczęściej trafiają moje treści). I znowu: chcesz przez cały ten pozostały czas robić coś, czego nie znosisz? Ale jest jeszcze jedna ważna rzecz. Zauważ, jak dużo przez te kilkadziesiąt lat może się zmienić. Policz, ile lat Ci brakuje do 65, a następnie odejmij od obecnego roku tę różnicę. Co zdarzyło się na świecie przez te kilkadziesiąt lat?
U mnie pomyślałam o takich wydarzeniach:
- W Polsce został wprowadzony (i zniesiony) stan wojenny, a później nastąpiła transformacja ustrojowa.
- Pojawił się IBM PC, który zapoczątkował erę komputerów osobistych na dużą skalę. Porównaj go z komputerem, którego używasz obecnie.
- Telefony komórkowe przestały być wymysłem scenarzystów filmów SF. Przeszły długą drogę od dwukilogramowych cegieł z funkcją mówienia, słuchania oraz wybierania numeru do wielofunkcyjnych smartfonów, których używamy dziś.
- Sondy Voyager dotarły do Saturna, Urana, Neptuna i poleeeciały dalej 🙂
- Pojawiły się takie zawody, jak social media specialist, android developer, growth hacker…
Pomyśl więc, ile może stać się w przyszłości… I naprawdę uważasz, że do końca życia zawodowego będziesz wykonywać ten sam zawód? 🙂
Nie ma się czego bać. Lepiej zaakceptować to, że pomyłki będą więcej niż prawdopodobne. I co z tego? Zawróć i wyznacz cel jeszcze raz. Planowanie kariery nie jest czynnością jednorazową, na zawsze.
Gdzie miejsce na spontaniczność?
Spotkałam się jeszcze z taką obawą, choć może niekoniecznie w kontekście życia zawodowego, ale wyznaczania celów i planowania życia w ogóle:
Skoro będę wyznaczać cel, gdzie miejsce na spontaniczność?!
Co ciekawe, zazwyczaj osoby te realizują tak spontaniczny przecież scenariusz pt. “Znajdź dobrą pracę i się jej trzymaj.”
Pisałam kiedyś w newsletterze o mojej znajomej, Kasi. Przytoczę tu tę historię:
“(…) Kasia też nigdy nie żałuje i nigdy się długo nie zastanawia. Pojawia się okazja – hop, Kasia z niej korzysta, cokolwiek by to nie było. Work & Travel w USA z wylotem dzień po obronie licencjatu? Zaliczone. Profesjonalna, rewelacyjna sesja fotograficzna totalnie za free, bo znajomy znajomego potrzebował portfolio? Zaliczona. Rezygnacja z dobrze płatnej pracy, by… sprzedawać cały sezon pamiątki nad polskim morzem? (- Nie chcieli mi dać bezpłatnego urlopu, a ja po prostu kocham polskie morze, co poradzę). Zaliczona.
Mówię do niej, że kurde, Kaśka, w sumie fajnie, że ty taka spontaniczna, ale…
– Spontaniczna? Kochana, to jest wszystko dokładnie zaplanowane!
Okazuje się, że Kasia już od dawna ma dokładny plan, na którego końcu jest własny biznes. Stwierdziła, że poza doświadczeniem typowo zawodowym, potrzebuje zbierać też różne doświadczenia życiowe, różne przeżycia, by rozwijać swoją odwagę, otwartość na innych, asertywność.
– Może tak się wydaje, że na każde pytanie entuzjastycznie i bez zastanowienia odpowiadam TAK, ale ja wszystko dokładnie analizuję. Zastanawiam się, czy dany wybór zbliża mnie do celu. Co z tego będę mieć. No i mam trochę szczęścia, bo faktycznie jakoś przyciągam ciekawe propozycje…“
(Chcesz dostawać takie fajne Spokojne Listy co tydzień? Zapisz się tutaj i odbierz prezent!)
Jak widzisz, paradoksalnie, spontaniczność też da się zaplanować.
